January 1, 2007

Reflection

رفت آن گل من از دست
با خار و خسی پيوست
من ماندم و صد خار ستم
اين پيكر بی جان

4 comments:

  1. che rangaye khoobi! che tarkib bandie khoobi!

    ReplyDelete
  2. برو که هیچکس ندا به گوش کر نمی زند...

    ReplyDelete
  3. برگ های زرد دوست داشتنی که آدم با راه رفتن روی اونا آرامش پیدا میکنه!

    ReplyDelete
  4. آدم بیخود میکنه روی اونا راه بره

    ReplyDelete