من شعری تازه خواهم سرود
درون خويش را کَرت به کرت
شخم خواهم زد
در نور خواهم شکفت
در درد خواهم شکفت
.و زير باران اين باديه رستگار خواهم شد
پيش از آن که بيايد
چراغی در اين تکيه خواهم گيراند
زريبار آبی را به آغوش خواهم کشيد
دست بر کمانه آب
.تار خواهم زد
پيش از آن که بيايد
خود را به خواب نسيم
خواهم سپرد
و از مويه های هوره و آب ديده ام
.تقدير ديگری خواهم سرشت
از: شيرکو بی کس
khanum shoma adrese behesht ro ham baladid?!
ReplyDeleteNice shot, really nice
ReplyDeleteشعر زیبایی است، تناسب خوبی هم با عکس دارد...
ReplyDelete