خانه ام ابری است
.یکسره روی زمین ابری است با آن
از فراز گردنه ، خرد و خراب و مست
.باد می پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست
.وحواس من
آی نی زن ، که تو را آوای نی برده است دور از ره کجایی؟
خانه ام ابری ست اما
.ابر بارانش گرفته است
،در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من به روی آفتابم
.می برم در ساحت دریا نظاره
،و همه دنیا خراب خرد از باد است
و به ره ، نی زن که دایم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود
... راه خود را دارد اندر پیش
نیما یوشیج
.یکسره روی زمین ابری است با آن
از فراز گردنه ، خرد و خراب و مست
.باد می پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست
.وحواس من
آی نی زن ، که تو را آوای نی برده است دور از ره کجایی؟
خانه ام ابری ست اما
.ابر بارانش گرفته است
،در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من به روی آفتابم
.می برم در ساحت دریا نظاره
،و همه دنیا خراب خرد از باد است
و به ره ، نی زن که دایم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود
... راه خود را دارد اندر پیش
نیما یوشیج
تو اون کوه بلندی
ReplyDeleteکه سر تا پا غروره
کشیده سر به خورشید
غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام
تو میدونی چی میگم
...تو گوش میدی به حرفام
...بسیار بسیار زیباست
Great shot
ReplyDeleteI love this composition :)
can you translate these words to English or Arabic?
ReplyDelete