Untitled (49)

ماه بالای سر آبادی است،
اهل آبادی در خواب.
روی اين مهتابی، خشت غربت را می بويم.
...
کوه نزديک من است: پشت افراها، سنجدها.
و بيابان پيداست.
سنگ ها پيدا نيست، گلچه ها پيدا نيست.
سايه هايی از دور، مثل تنهايی آب، مثل آواز خدا پيداست.
...
ياد من باشد تنها هستم.

ماه بالای سر تنهايی است.

سهراب