October 4, 2012

Untitled (118)



آن دم 
که دريا و آسمان
گم شود
پرواز، خواهم آموخت
پيش از آن که چشمان تو
دوباره باز شود.

کيکاووس ياکيده


2 comments:

  1. شعرش اشكم را در آورد...مرسي

    ReplyDelete
  2. لب دریا، نسیم و آب و آهنگ
    شکسته ناله‌های موج بر سنگ

    مگر دریادلی داند که ما را
    چه توفانهاست در این سینه‌ي تنگ

    تب و تابی است در موسیقی آب
    کجا پنهان شده‌است این روح بی تاب؟

    فرازش شوق هستی، شور پرواز
    فرودش غم، سکوتش مرگ و مرداب
    ...

    چراغی دور در ساحل شکفته
    من و دریا، دو همراه نخفته

    همه شب گفت دریا قصه با ماه
    دریغا حرف من حرف نگفته

    سبكباران ساحلها (از خاموشي): فريدون مشيري

    ReplyDelete