دوست دارم
چند حرف و شاخه گلی در منقار بگيرم
و منتظرت بمانم.
باران عصر
موزون و مقفا
می بارد
...
و تو دير کرده ای
گل ها
مثل پرندگان به دام افتاده در کف من می لرزند.
تو نخواهی آمد
و شعر
داستان پرنده ايست
که پرواز را دوست دارد و
بالی ندارد.
شمس لنگرودی
No comments:
Post a Comment