نیا
گلایه نکن
از آن زمان ها هم هیچ نگو
که گذشت
.می آید
اکنون
بگو، بمان
... اکنون
گلایه نکن
از آن زمان ها هم هیچ نگو
که گذشت
.می آید
اکنون
بگو، بمان
... اکنون
کيکاووس ياکيده
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
تا سالها بعد، آبی را، مفهومی از وطن دهد - شاملو
کوچه یکپارچه آواز شده است
ReplyDeleteو درخت گیلاس
هدیه جشن اقاقی ها را
گل به دامن کرده ست
....
خاک جان یافته است
تو چرا سنگ شدی
تو چرا این همه دلتنگ شدی
باز کن پنجره ها را
و بهاران را
باور کن
به گرامی داشت مقام نسترن بی هیچ بهانه ای عبادت می کنم
ReplyDeleteآن خدایی که بیاراست بهشت
و در آن سوسن و سنبل را کشت
آنکه دل ساخته از خاک و ز خشت
آن خدایی که گل را بسرشت
و به آدم جان داد و نفس را فرمان
مور را قدرت داد مار را داد امان
به سلیمان شوکت و به حاتم کرم و جود و عطا
به عیسی دم جانبخش و به موسی عصا
آب را کرد روان تا به جنگل برسد
نور را کرد عیان تا ببینیم و لذت ببریم
نغمه را گفت به منقار قناری آویز
مزه را گفت که برسفره بریز
روزی بخشید به زیبا و به زشت
چرخ را چرخش ایام نوشت
آن خدایی که
اذانش جویند
و نیازش دارند
به نمازش آیند
مهربانش خوانند
آن خدایی که به می گفت
بجوش
به خرابات مغان بانگ بر آورد که
نوش
او خود نسترن است
نسترن خالق این جان و تن است
نسترن بود که یک شب فرمود
ماه را زیبا شو
نسترن بود که مجنون را گفت
عاشق لیلا شو
و خدا می داند
که خدا نسترن است
کوری که ونوس را ندیده
ReplyDeleteنسترن ، اطلسی و یـونجه
برایـش فرقی نمی کند !
مهم آبـی عشق است
که مرده هزار ساله نـیـز
آن را می فـهـمـد