نی ها، همهمه شان می آيد.
مرغان، زمزمه شان می آيد.
در باز و نگه کم
و پيامی رفته به بی سویی دشت.
گاوی زير صنوبرها،
ابديت روی چپرها.
از بن هر برگی وهمی آويزان
و کلامی نی،
نامی نی.
پايين، جاده بیرنگی.
بالا، خورشيد هم آهنگی.
سهراب سپهری
in ashena nist?
ReplyDelete